Wacław Bliziński urodził się 28 lipca 1870 roku w Warszawie. W domu otrzymał staranne katolickie i patriotyczne wychowanie. W 1887 roku rozpoczął naukę w Seminarium Duchownym w Włocławku. Święcenia kapłańskie otrzymał w sierpniu 1892 roku z rąk biskupa Aleksandra Bereśniewicza. W styczniu 1900 roku został skierowany do parafii w miejscowości Lisków koło Kalisza. Początkowo parafianie przyjęli go z niechęcią. Bliziński zastał ogromne ubóstwo w Liskowie, pogłębione przez powszechne analfabetyzm. W swojej pracy duszpasterskiej zaczął skupiać się na poprawie warunków życia mieszkańców parafii. Z biegiem lat zorganizował efektywną sieć edukacyjną, począwszy od przedszkola, aż po Uniwersytet Ludowy, ze szczególnym naciskiem na edukację zawodową. Założył sierociniec, w którym mieszkały sieroty z czasów wojny polsko-bolszewickiej. Bliziński utworzył koło rolnicze oraz wiele innych modelowych spółdzielni, kas oszczędnościowych, przyczynił się do utworzenia straży pożarnej w Liskowie. Był organizatorem Kongresu Eucharystycznego w Liskowie oraz dwóch wystaw rolniczych.