Kunkujang to wieś w Gambii, gdzie znaleźli schronienie uchodźcy z Gwinei-Bissau. Trafić do obcego, muzułmańskiego kraju, gdzie ich różnorodność religijna podkreślała różnorodność wyznawanej religii – mieszkańcy tej portugalskiej kolonii byli katolikami.
Kościół gambijski zapewnił im opiekę duchową misjonarza z Irlandii, ks. Jackie Sharpe z Zakonu Ducha Świętego, pod opieką Niepokalanego Serca Maryi, czyli duchową. To on przekształcił obóz dla uchodźców w wioskę, wyposażoną we wszelką infrastrukturę potrzebną do życia, wszystko dzięki wsparciu wiernych z Irlandii. Kunkujang kontynuowało rozwijanie się aż do początku nowego wieku, gdy ks. Sharpe przeszedł na emeryturę.
W 2018 roku parafię w Kunkujang przejęli Salezjanie. Znaleźli wioskę w bardzo zaniedbanym stanie. Wszystkie budynki wymagały renowacji – czasami tylko odmalowania, ale najczęściej znacznie większych prac, takich jak wymiana dachu. Afrykański klimat znacznie przyspiesza procesy degradacji. Ponadto wieś została zbudowana według europejskich wzorców, ale tych z lat 60. i 70. Była potrzebna modernizacja, na przykład bieżąca woda i toalety w przedszkolu.
Salezjanie wzięli się do pracy. Dzięki licznych darczyńcom, w tym Polakom, którzy ofiarowali swoje wsparcie i czas jako wolontariusze, odmienili oblicze wioski. Krok po kroku, budynek po budynku, odbudowali i zmodernizowali wszystko, a nawet przygotowali plany nowych inwestycji. Wśród darczyńców znalazła się nawet Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Dakarze, która sfinansowała klasę komputerową w Senior School.
Salezjanie odbudowali jeszcze jedną rzecz: więzi społeczne w tym środowisku. Mieszkańcy Kunkujang i okolic biorą udział we wszystkich inicjatywach, pracują jako wolontariusze lub dokładają się w miarę swoich możliwości. Jeden z nich, wypowiadając się po półmaratonie zorganizowanym na początku 2022 roku, w którym uczestniczyli biegacze z całej Gambii, podziękował Salezjanom za ich obecność i za zmianę ich życia, ponieważ wcześniej nic się nie działo w Kunkujang.
Priests are getting to know the community in which they have to work better and are setting new goals for which they need support.
